میتوانید از محتویات این باکس بگذرید و یکراست به سراغ نوشته اصلی بروید. قبل از خرید اشتراک وفاداری، مزایای آن را از طریق این پیوند مشاهده کنید. لطفا تنها بعد از خواندن «مزایای خرید اشتراک» اقدام به خرید کنید.
فصل دوم از چطور بهتر یاد بگیریم با مصاحبهای با ایمی آلکن تمام میشود. به سراغ خلاصهای از گفتگوی رد و بدل شده میرویم.
ما میدانیم که شما نویسندهاید و نوشتن خودش یک نوعی از یادگیریست. نظرتان در خصوص یادگیری، نوشتن و حالتهای متمرکز و دیفیوس چیست؟
ایمی: من سعی میکنم که نوشتن را با یک نظم خاص و به صورت روزانه جلو ببرم. در وقت نوشتن، تمرکز ویژهای بر روی کارم دارم. در زمانهای دیگر هم با توجه به اینکه تمرکزم را از موضوع برمیدارم، مطالب در پس ذهنم چرخ میزنند و به خوبی هضم میشوند و در نهایت ترکیب این دو حالت موجب ارائهی یک کار خوب و قابل قبول میشود. یکی از اشتباهاتی که مرتکب میشوم، به تعویق انداختن نوشتن تا لحظهی آخر است. به این صورت خودم را از نعمت آمد و شد بین حالتهای متمرکز و دیفیوس محروم میکنم. همین موضوع کیفیت کار من را کاهش میدهد.
چه کاری برای جلوگیری از به تعویق انداختن انجام میدهی؟ به خصوص در زمانی که آن کار را دوست نداری؟
ایمی: یک تایمر برمیدارم و روی یک ساعت خاص تنظیمش میکنم. شبیه به کاری که با پومودوروهای ۲۵ دقیقهای انجام میدهیم. با این تفاوت که به خاطر بیشتر فرو رفتن در عمق کار، ساعتش را روی ۶۰ دقیقه تنظیم میکنم. چون زمان میبرد که در کار غرق شوم. بعضی وقتها اوایل آن زمان هیچ پیشرفتی در کارم ندارم و احساس میکنم وقتم را تلف میکنم ولی یک دفعه یک ایده در ذهنم جرقه میزند و همه چیز شروع میشود. باید شما هم یک زمانی را به این منظور اختصاص بدهید و بیخیال تمام آن چیزهایی بشید که حواستان را پرت میکند.
چطور با این همه گرفتاری، مطالعه هم میکنید؟ آن هم این همه؟
ایمی: من وقتی میگویم کتابی را خواندهام، به این معنی نیست که کلمه به کلمهاش را مطالعه کردهام؛ بلکه سعی میکنم جاهایی که برایم جذاب نیستند را نخوانم. از مطالب علمی که چندین و چند بار دیگر هم در جاهای دیگر خوانده بودم پرش کنم و وقتم را برای آیتمهای جدید داخل کتاب بگذارم. اینکه یک خوانندهی انتقادی باشید، و مرتب خودتان بررسی کنید که چیزیکه میخوانید ارزشش را دارد یا نه، به شما در این زمینه بسیار کمک خواهد کرد.
چه نکته یا نکاتی در خصوص کتابها برای ما دارید؟
ایمی: کتابها معمولا نکات مهم خیلی زیادی در خود ندارند برای همین از قلم و کاغذ استفاده میکنم و آنها را مینویسم. وقتی شما چیزی را مینویسید، انگار در داخل مغزتان حکش میکنید. بعد آن نوشته را جاهایی که وقت میگذرانم مثل جلوی دوش حمام میچسبانم و هر بار نگاهی به آنها میاندازم و در حالت دیفیوس آزادانه در خصوصشان فکر میکنم. به این صورت ایدههای جدید در خصوص موضوع مهمی که خواندم در ذهنم پدیدار میشود.
زمانی که چیزی را متوجه نمیشوم، دوباره میخوانمش. دوباره خواندنها بعضی مواقع به درک بهتر مطلب خیلی کمک میکند. یا به بقیه مطالب و منابع موجود در خصوص آن سرفصل مراجعه میکنم. گاهی یک نویسنده یک مطلب خاص را بهتر از دیگری بیان میکند و بایستی آن چیزی که به فهم مطلب کمک میکند را پیدا کرد.
در خصوص خواب چه توصیهای برای ما دارید؟
ایمی: من خودم عاشق خوابیدنم. درست مثل یک خرس قطبی. یکی از چیزهایی که در یوگا یاد گرفتم، تنفس درست بود. موقع خواب ده تا نفس خیلی آرام و عمیق میکشم و آماده میشوم که بخوابم. چرت زدن در طول روز هم مهم است ولی سعی میکنم که بیشتر از سی دقیقه چرت نزنم. ده دقیقه طول میکشد که به مرحلهی اولیهی خواب وارد شوم و بیست دقیقهی بعدی کفایت میکند. زمان بیشتر میتواند باعث کسل شدنم شود.
پاسخ دهید