اینترنت ناامن است؛ چرا نباید اطلاعات خصوصی را حتی به صورت امن برای کسی فرستاد

اینترنت ناامن است

اشتراک وفاداری (ماهی یک چایی)

می‌توانید از محتویات این باکس بگذرید و یک‌راست به سراغ نوشته اصلی بروید. قبل از خرید اشتراک وفاداری، مزایای آن را از طریق این پیوند مشاهده کنید. لطفا تنها بعد از خواندن «مزایای خرید اشتراک» اقدام به خرید کنید.

تا قبل از اینکه صحبت‌های ناتالی وناتا نماینده‌ی رئیس انستیتو ارتش سایبری در وست‌پویینت را بشنوم احساس می‌کردم که با استانداردنوتز و SpiderOak جای نوشته‌ها و فایل‌های من روی اینترنت امن است. از طرفی تلگرام و سیگنال را مکان مناسبی برای رد و بدل کردنِ امن پیام‌ها می‌دانستم. ولی اگر تمام این اطلاعاتِ رد و بدل شده، هرچند رمز شده، ذخیره شوند چه؟

نکته: محتویات این پست از نقطه‌نظر یک کاربر آماتور کامپیوتر است. با این حال مطالب از منابع موثق وام گرفته شده‌اند.

ناتالی در پادکست کیوراستی کمی در خصوص رایانش کوانتومی و تفاوت آن با سیستم‌های سنتی صحبت می‌کند. سیستم‌های سنتی با صفر و یک کار می‌کنند و به همین خاطر به این سیستم باینری می‌گویند، ولی سیستم‌های کوانتومی چطور؟ آن‌ها با صفر و یک و هرآنچه بین آن وجود دارد کار می‌کنند. سرعت سیستم‌های کوانتومی میلیون‌ها برابر بیشتر از قوی‌ترین ابرکامپیوترهای اکنون ما خواهد بود. ما با سیستم سنتی کنونی اپ‌ها و نرم‌افزارهای خارق‌العاده‌ای ساخته‌ایم، به نظرتان با چنان سرعت پردازش کوانتومی چه کارهایی می‌توان کرد؟

سرعت پردازش کامپیوترهای کوانتومی و رمزهای ما

بیایید یک قیاس ساده انجام دهیم. کیف‌های رمزدار در گذشته رواج زیادی داشت. دو عدد زیر ۱۰۰۰ را بایستی روی کیف تنظیم می‌کردید تا قفل باز شود. اگر تست عملکرد هر رمزینه، یک ثانیه برای ما طول می‌کشید، نهایتا ۱۰۰۰ در ۱۰۰۰ ثانیه زمان می‌برد تا قفل آن را باز کنیم. به عبارتی یک میلیون ثانیه یا چیزی بیشتر از یازده روز.

حالا ما سعی می‌کنیم با یک برنامه‌ی پایتونی این کار را انجام دهیم. برنامه‌ی زیر دو عدد از شما می‌گیرد، و سپس بدون اینکه کوچکترین راهنمایی در خصوص اعداد دریافتی به آن بکنیم، شروع به گشتن بین اعداد برای پیدا کردن آن‌ها می‌کند. برای جفت عدد زیر هزار، با کامپیوتر عهد بوق من، زیر یک ثانیه جواب را برمی‌گرداند.

نکته: نیازی به دانش برنامه‌نویسی برای درک موضوع پست ندارید. صرفا با آوردن مثالی سعی کرده‌ام مطلب را ساده‌تر توضیح دهم.

نمایش کد در اوبونتو پیست‌بین

برای دو عدد بیش از ده هزار چه؟ بگذارید با هم کد را اجرا کنیم و نتیجه را ببینیم:

Enter a number: 15012
Enter the second one: 25135
The first num is 15012 and the second one is 25135
Calculation time was: 206.796
➜ ~

این کار برای یک انسان شاید میلیون‌ها سال طول می‌کشید ولی کامپیوتر قدیمیِ من زیر چهار دقیقه آن را حل کرد. تازه برنامه را هم یک آماتوری مثل من نوشته است و احتمالا یک برنامه‌نویس خبره می‌تواند آن را بهبود دهد تا این عدد بسیار کمتر از چهار دقیقه شود.

حالا اگر تفاوت کارایی کامپیوترهای کوانتومی با سیستم‌های فعلی مانند تفاوت کارایی یک انسان برای پیدا کردن رمز با یک کامپیوتر فعلی باشد، اوضاع خطری می‌شود؛ به خصوص که حوزه‌ی تحت سیطره‌ی کامپیوترهای کوانتومی و سیستم‌های فعلی مشترک هستند.

بیایید یک پسورد خیلی قوی انتخاب کنیم و با استفاده از سایت howsecureismypassword ببینیم چقدر طول می‌کشد تا یک کامپیوتر آن پسورد را پیدا کند.

Password: dj#h876J d

پسورد تولید شده یک پسورد قدرتمندی است و ۵۳ سال زمان می‌برد تا کامپیوتر آن را کشف کند. اما برای یک کامپیوتر کوانتومی این زمان احتمالا به صفر میل خواهد کرد.

نوشته‌ها و فایل‌های ما روی اینترنت ناامن هستند

Mikko Hypponen عضو هیأت رئیسه‌ی بخش تحقیقات F-Secure می‌گوید:

ذخیره‌ی داده‌ها آنقدر ارزان است، که به‌صرفه‌تر است آن‌ها را به جای حذف کردن، نگه داریم. این بدان معنی‌ست که مردم بایستی رویکرد خود را تغییر دهند چرا که هر چیزی که آن‌ها به صورت آنلاین بگویند، می‌تواند در آینده علیه‌شان استفاده شود.

به زبان ساده هر چیزی که می‌نویسید، هر عکس و فیلم و صدایی که ضبط می‌کنید و بر بستر اینترنت می‌فرستید، احتمالا برای همیشه در جایی ذخیره می‌شود، چه سرور میزبان باشد و یا سرویس‌دهنده‌های بین راه، به هر حال این فایل از گره‌های فراوانی عبور می‌کند و می‌تواند در هر کدام از این گره‌ها برای همیشه ذخیره شود. حالا اگر سرورهای امن SpiderOak هم باشد، این اطلاعات، هرچند رمزشده، در جایی ذخیره شده‌اند. حالا تصور کنید کامپیوترهای کوانتومی از راه برسند و به سرعت برق و باد آن‌ها را رمزگشایی کنند. در حقیقت سیستم فعلی رمزگذاری اطلاعات اگر چه از بهترین تکنولوژی‌ها بهره می‌برد ولی چیزی نیست که تاب مقاومت در برابر کامپیوترهای کوانتومی را داشته باشد.

به عبارتی مهم نیست که از سیستم سرتاسر رمز شده واتزاپ یا تلگرام استفاده کنید، این اطلاعات در جایی ذخیره می‌شوند و احتمالا روزی می‌آید که باز کردن آن‌ها به راحتی آب خوردن خواهد بود.

برای ارسال اطلاعاتتان بر بستر اینترنت، منطقی است که وسواس به خرج دهید و هر چیزی را در اینترنت قرار ندهید.

ویرایش شده توسط: آرش کیان

2 دیدگاه

1 بازتاب

  1. چرا اینقدر احساس تنهایی می‌کنیم؟ - ایلولا

پاسخ دهید

ایمیل شما نمایش داده نخواهد شد