می‌توانید از محتویات این باکس بگذرید و یک‌راست به سراغ نوشته اصلی بروید. قبل از خرید اشتراک وفاداری، مزایای آن را از طریق این پیوند مشاهده کنید. لطفا تنها بعد از خواندن «مزایای خرید اشتراک» اقدام به خرید کنید.
چگونه برای یک آزمون مهم خودمان را آماده کنیم؟ بهترین روش پاسخ دادن به یک آزمون چیست؟ در جلسه امتحان چه کار باید کرد؟ شاید شما هم توصیه‌ی افراد زیاد مبنی بر شروع کردن با سوال‌های ساده‌تر و سپس رفتن به سراغ سوال‌های سخت‌تر را شنیده باشید. چرا؟ دلیلی که عنوان می‌کنند این است که با شروع و حل کردن مسائل ساده‌تر، شما اعتماد به نفس بالاتری برای پاسخ دادن به سوالات سخت‌تر پیدا می‌کنید.
خب شاید این روش برای عده‌ای جواب دهد ولی دلیلش این نیست که روش درستی برای همه است. به هر حال هر روشی برای عده‌ای جواب می‌دهد. اما در کل روش خوبی نیست.
چرا؟ چون زمانی که شما سوالات ساده‌تر را حل کرده‌اید، و به سراغ سوالات سخت می‌روید، با تمرکز کامل روی سوال، ممکن است گیر سدها / بلاک‌های ذهنی بیفتید. یعنی به دنبال راه‌حل در جای اشتباهی در بین الگوهای ذهنی باشید. اگر یادتان باشد برای فرار از گیر افتادن نیاز به فکر کردن در حالت دیفیوس داشتیم. چیزی که در حالت متمرکز دور از دسترس است. پس چه کار کنیم؟
زمانیکه برگه را تحویل گرفتید، ابتدا یک نگاه کلی به تمام سوالات بیاندازید. سپس با سوالات سخت‌تر شروع کنید. سعی کنید که مساله را تا جایی که می‌توانید پیش ببرید ولی برای این کار از زمانی که گیر افتادید، بیش از دو تا سه دقیقه وقت نگذارید. به عبارت ساده‌تر فرض کنید که مساله‌ی پنج را شروع کردید. کمی جلو می‌روید و به بن‌بست می‌خورید. اکنون زمان بگیرید و حدود سه دقیقه وقت صرف کنید تا از بن‌بست خارج شوید. اگر نتوانستید، به احتمال زیاد گیر یک سدِ ذهنی افتاده‌اید. به سراغ مساله‌ی دیگری بروید.
چه سودی دارد؟ اکنون مغز شما از تمرکز روی مساله‌ی پنج خارج می‌شود و در حالت دیفیوس یا پراکنده در پس ذهنتان آن را حلاجی می‌کند. حل کردن مساله‌ی ساده‌تر در این وضعیت، به مغزتان پهنای باند بیشتری برای حلاجی مساله‌ی پنج می‌دهد. سپس باز به مساله‌ی سخت (مساله‌ی پنج) بازگردید. احتمالا افق‌های جدیدی برای حل مساله به ذهنتان رسیده است. باز می‌توانید چند دقیقه وقت صرف آن کنید و دوباره به سراغ یک سوال ساده‌تر بروید. مسائل سخت را به همین روش و با مخلوط کردنشان با مسائل ساده‌تر حل کنید.
به طور کلی روش کار به این صورت است که با مساله سخت شروع می‌کنید و سپس به مساله‌های آسان‌تر می‌پردازید. اینگونه اگر استاد به شما بابت جلو رفتن در هر مساله نمره بدهد، حداقل کسری از نمره‌ی تمام مسائل را خواهید آورد.
درست مثل یک سر آشپز که وقتی در حال گریل کردن یک استیک است، پیاز را نیز یک همی می‌زد، گوجه را خرد می‌کند، ادویه را بر روی فلان غذا می‌پاشد و غیره. مرتب بین مسائل جابجا شوید.
چند نکته که حائز اهمیت است: اول اینکه اگر فکر می‌کنید این روش به شما جواب نمی‌دهد، یک آزمون آزمایشی برای خودتان بگذارید و روش را تست کنید. یادتان باشد بهتر است که استرس خود را مدیریت کنید. استرس زیاد ممکن است تمام معادلات را در بازی به هم بزند. به عبارتی نه این روش، نه هیچ روش دیگری کارساز نباشد چرا که وضعیت ذهنی شما با استرس به طور کلی دگرگون شده است.
نکته‌ی بعدی اگر شما مواد آموزشی را نخوانده‌اید، چه این روش چه هر روش دیگری به شما کمکی نخواهد کرد، پس تقصیر خود را گردن روش حل مساله نیندازید.
و نکته‌ی آخر اینکه فراموش نکنید که از مساله دست بکشید. دست کشیدن از مساله‌ی سختی که دو سه دقیقه است ذهنتان را درگیر کرده گاهی سخت است. اگر گیر بلاک‌های ذهنی بیفتید، فقط در حال تلف کردن وقت‌تان‌اید. به سراغ مسائل ساده‌تر بروید.
|
|
||
|
|
|
|
پاسخ دهید