میتوانید از محتویات این باکس بگذرید و یکراست به سراغ نوشته اصلی بروید. قبل از خرید اشتراک وفاداری، مزایای آن را از طریق این پیوند مشاهده کنید. لطفا تنها بعد از خواندن «مزایای خرید اشتراک» اقدام به خرید کنید.
به بخش چهارم و پایانی این دوره رسیدیم. در این بخش در خصوص اینکه چطور یک دانشآموز بهتر باشیم خواهیم نوشت. ولی لازم است که ابتدا کمی اطلاعات در خصوص مغز به شما بدهیم.
اول از همه بایستی عنوان کنم که مغز ما بر خلاف تصور قبلی، با به بلوغ رسیدن، ساختن نورونها را متوقف نمیکند. نورونهای جدید در بخشهای مختلف مغز ساخته میشوند. یکی از این بخشها هیپوکمپوس نام دارد.
دو عامل در حفظ نورونهای جدیدی که ساخته میشوند موثرند. یکی استفاده از اطلاعاتی که بر روی آنها سوار شدهاند و دومی ورزش. شما اگر چیز جدیدی یاد بگیرید، ولی از آن اطلاعات در آینده استفاده نکنید، احتمالا نورونهای مرتبط با آن اطلاعات را از دست خواهید داد.
ولی چه چیزی به مغز ما برای پویاتر بودن کمک میکند؟ ورزش بهتر از هر دارویی که فکرش را بکنید، در این زمینه به شما یاری خواهد رساند. اگر زمانهایتان با دروس آموزشی پر شدهاند و ورزش جایی در بین آنها ندارد، بازدهی خوبی نخواهید داشت.
همین موضوعِ به ظاهر کوچک، بسیار حائز اهمیت است و باعث تاسف است که در مدارس به جای اینکه ورزش را جدیتر بگیرند، مدام زمان آموزش را بیشتر و بیشتر میکنند.
درست است که کار نیکو کردن از پر کردن است، با این حال مغز شما برای انجام کار و یادگیری، بایستی آمادگی لازم را نیز داشته باشد. به عنوان مثال در فوتبال شما هر چقدر از نظر فنی بازیکنی خوبی باشید، اگر بدن مناسبی نداشته باشید، جایی در بین بازیکنان حرفهای نخواهید داشت، چرا که عملکرد قابل قبولی را صرفا با دانش فنی در فوتبال نمیتوانید به نمایش بگذارید.
مغز ما دورههای خاصی از رشد و توسعه را در طول زندگی ما تجربه میکند. مثلا تا دو سالگی دورهی رشدی را در مغز تجربه میکنید که با تطابق ورودیهای دو چشم برای شما امکان تجسم اجسام سه بُعدی را فراهم میکند. حالا اگر چشمان کسی تا دو سال اول، به صورت کامل تراز نباشد، تا زمانی که مغز و نورونهای موجود در قشر بینایی بتوانند از اختلاف دریافت، اجسام سه بعدی را تشخیص دهند، شخص دچار کوری در تشخیص سه بعد خواهد شد. البته این مورد را میتوان با تلاش بسیار زیاد برطرف کرد. در اصل با تمرینهای چشمی میتوان این قابلیت را به کسانی که از آن بیبهرهاند هدیه داد ولی چون دورهی رشدش گذشته (سنین کودکی) تلاش زیادی را این کار دشوار طلب خواهد کرد.
ما همیشه در حال قضاوت کردنیم. برای درست قضاوت کردن نیز، نیاز به تجربهها و آموختههای فراوان داریم. یادگیری را نباید مختص کلاس درس بدانیم که اگر قرار است انسان کامل و پختهای باشیم، و همچنین مغزمان را پویا نگه داریم، لازم است که در طول عمر به یادگرفتن بها بدهیم. وقتی یاد بگیرید که چطور بهتر یاد میگیرید، در تمام جنبههای زندگی آدم موفقتری خواهید بود. پس برای همیشه یک دانشآموز باقی بمانید.
|
|
||
|
|
|
|
پاسخ دهید