میتوانید از محتویات این باکس بگذرید و یکراست به سراغ نوشته اصلی بروید. قبل از خرید اشتراک وفاداری، مزایای آن را از طریق این پیوند مشاهده کنید. لطفا تنها بعد از خواندن «مزایای خرید اشتراک» اقدام به خرید کنید.
سلام جهان. البته سلام مجدد جهان. تا قسمت ۳۶ پایتون دو را جلو رفتیم که دکتر چارلز سورنس، دورهی آموزشی پایتون ۲ را به پایتون ۳ تغییر داد. به هر حال با پشتیبانی موسسهی تحقیقاتی رامونا، با این بهروز رسانی همراه شدیم و کار ترجمهی دوره و کتاب را از ابتدا و با توجه به نوشتههای تازه منتشر میکنیم. درست است که شروع کار از ابتدا کمی دشوار خواهد بود ولی مزیت بزرگ آن به روز شدن کلیهی اطلاعات آن تا به این لحظه است. پس در نهایت شما خوانندهی عزیز ایلولا ضرر نخواهید کرد.
«پایتون برای همه» مقدمهایست بر برنامهنویسی با پایتون ۳ با تمرکز بر روی استفادهی عملی و کاربردی از آن. این کتاب در تلاش است تا ساختاری را فراهم کند تا چه دانشآموزانی که به دنبال استفاده از پایتون در کارهای آکادمیکاند و چه کسانی که مطالعهی جدیِ علوم کامپیوتر را در دستور کار دارند از آن بهره ببرند.
ترجمهی فارسی این اثر توسط ایمان امینی با حمایت مالی موسسه تحقیقاتی رامونا تحت گواهی کرییتیو کامنز BY – NC ارائه میشود. شما میتوانید با توجه به مفاد این گواهی از آن استفاده کنید.
فصل ۱: مقدمه و معرفی
چرا اصلا باید برنامهنویسی یاد بگیرید؟
نوشتن برنامه یا همان برنامهنویسی، یک فعالیتیست که ارزشش را دارد و در جایی به خودتان میآیید و میبینید که خستهکننده نیست، حوصلهتان هم سر نمیرود، تازه از انجامش لذت هم میبرید. هر کسی دلایل خودش را برای برنامهنویسی دارد و اتفاقا کم هم نیستند. شاید بخواهید از طریقش کسب درآمد کنید و یا مسالهی سخت در خصوص آنالیز دادهها را توسطش حل کنید؛ شاید تنها به قصد تفریح برنامهنویسی کنید و در این بین مسائل دیگران را با آن حل کنید. به هر حال این کتاب فرض میکند که همه نیاز دارند که برنامهنویسی را یاد بگیرند. وقتی که مهارتش را کسب کردید، میتوانید به این فکر کنید که خب حالا چه استفادهای از آن کنم.
ما با کامپیوترها محاصره شدهایم. حالا این کامپیوترها فقط آنهایی نیستند که کیس بزرگی دارند و یک مانیتور روی میز جا خوش کرده، بلکه از لپتاپ گرفته تا این گوشی موبایلی که همیشه در جیبتان است، یک کامپیوتر به حساب میآیند. این کامپیوترهای کوچک و بزرگ کارهای زیادی را برای ما و به جای ما انجام میدهند. سختافزاری که در کامپیوترهای امروزی به کار رفته به طریقی ساخته شده که دائم از شما میپرسد «حالا باید چه کاری انجام دهم رئیس؟»
کار برنامهنویسان اضافه کردن سیستمعامل و دستهای از ابزارها و برنامهها به سختافزار است. چیزی که در نهایت تبدیل به دستیار شخصی دیجیتالی میشود. این دستیار شخصی دیجیتال، قادر به انجام کارهای زیادی برای ماست.
کامپیوترهای ما سریع و قدرتمند و از حافظههای انبوهی برخوردارند؛ اگر ما فقط زبان حرف زدن با آنها و توضیح مسائل برایشان را یاد بگیریم، میفهمیم که چقدر میتوانند کمک دست ما باشند. کافیست به کامپیوتر بگویید که «چه کاری در ادامه انجام دهد». وقتی زبانشان را یاد گرفتید پتانسیل واگذاری کارهای کسلکننده و تکراری به آنها را با خود دارید. کافیست که کمی با او حرف بزنید و خب او برایتان بدون وقفه و خستگی، کار را انجام خواهد داد.
به عنوان مثال به سه پاراگراف ابتدایی این فصل نگاه کنید و بگویید که چه کلمهای بیشترین تکرار را دارد و تعداد این تکرارها چقدر است. درست است که کلمههای این کتاب را میخوانید و متوجه میشوید، ولی شمردن کلمات و محاسبهی کلمهای که بیشترین تکرار را داشته یک کار سخت طاقتفرسا و کسلکننده برای ماست. در اصل مغز ما برای این کار طراحی نشده است. برای کامپیوترها برعکسش صادق است. یعنی خواندن کلمات از روی کاغذ و فهمیدنشان برای کامپیوتر سخت است در عوض شمردن کلمات و نشان دادن تعدادِ تکرار هر کلمه برایش بسیار ساده است. مثلا در نسخهی انگلیسی این کتاب کدام کلمه بیشتر تکرار شده و به چه تعداد؟ کافیست که برنامهی زیر را که قبلا نوشتهایم، بر روی پاراگرافهای نخست این فصل اجرا کنیم:
python words.py Enter file:words.txt to 16
«دستیار آنالیز اطلاعات شخصیِ» ما در کسری از ثانیه کار را تمام کرد و گفت که کلمهی to شانزده بار در سه پاراگراف اول تکرار شده است.
این اصل که کامپیوتر در کارهایی که برای انسان سخت است، سریع و دقیق عمل میکند، یک نکته را به ما یادآوری میکند: چرا زبانشان را یاد نگیریم؟ ما نیاز داریم که مهارت حرف زدن به زبان کامپیوتر را یاد بگیریم. وقتی که این زبان جدید را یاد گرفتید، میتوانید کارهای حوصلهسربر را به شریک خودتان بسپارید و وقت بیشتری را برای کارهایی که مناسب شماست بخرید. شما در این رابطه و شراکت با کامپیوتر چه در چنته دارید؟ خلاقیت، شهود و قوهی خلق و اختراع را از جیبتان خارج کنید.
پاسخ دهید