ترک کف پا : علل، رسیدگی و درمان خانگی (دکتر مارک کتز)

بر خلاف تقریبا تمام پوست بدن، کف پای ما به صورت طبیعی خشک است و به خاطر نبودن غدد چربی پوست، به صدها هزار غدد عرق برای مرطوب بودن متکی است.

نکته: نه‌تنها برای مشکل ترک کف پا که برای هر بیماری دیگری تنها اعمال راه‌حل‌های رایج در اینترنت – بدون مشورت با پزشک متخصص – اگر مشکلات شما را بیشتر نکند ممکن است کوبیدن آب در هاون باشد، . در اینجا ما سعی می‌کنیم که آن کارهایی که به شما و پزشک در تشخیص و درمان بهتر بیماری کمک می‌کند را ارائه دهیم، ولی راه‌حل نهایی و درمان درست بیماری‌های شما به عهده‌ی پزشک با تشخیص دقیق آن است. عوامل زیرپوستی فراوانی می‌تواند سبب ایجاد بیماری شود، به همین خاطر ارائه‌ی راه‌حل‌های کلی برای یک بیماری، بدون تشخیص صحیح می‌تواند در پاره‌ای از مواقع منجر به تشدید آن شود.

این موضوع برای کسانی که پاهای خود را مدام مرطوب نمی‌کنند، یا مشکل پزشکی دارند می‌تواند سبب مشکل شود. مشکلاتی مثل دیابت یا پای ورزشکار (نوعی بیماری) می‌تواند سبب خشکی پا شود. هر شخصی می‌تواند پاهای خشکی داشته باشد ولی این موضوع در میان کهنسال‌ها و افرادی دیابتی شایع‌تر است.

شدت خشکی می‌تواند متوسط، موقت یا شدید باشد و مشکلاتی را با خود به همراه داشته باشد.
دلایل مختلفی برای خشک شدن پا وجود دارد ولی راه‌هایی برای پیشگیری نیز در دسترس است. به عنوان مثال سابیدن پوست مرده و مرطوب نگه داشتن پوست.

نشانه‌های پای خشک

معمولا خشکی پا نشانه‌ای از یک مساله‌ی دیگر است و اگر شما آن را تجربه کنید احتمالا با نشانه‌های دیگری که در زیر آمده مواجه خواهید شد:

• خارش
• قرمز شدن
• ترک پا
• پوست خشک
• پوست پوست شدن
• کنده شدن پوست
• جوش قرمز (که معمولا با خارش پدیدار می‌شود)

با آغاز فصل سرما این مشکل می‌تواند بیش از پیش پدیدار شود.

چرا پای من خشک است؟

عوامل رایجی که سبب خشکی پا می‌شوند عبارتند از:

• دوش و حمام با آب بسیار گرم
• وضعیتی که باعث خشکی پوست می‌شود مثل اگزما، سوریاس
• استفاده از شوینده‌هایی که مرطوب‌کننده نیستند
• مشکل پزشکی مثل تیروئید یا دیابت
• هوای سرد
• کمبود رطوبت در فضای خانه، اداره و غیره (سیستم‌های گرمایشی معمولا هوا را خشک‌تر می‌کنند)
• سن (طبیعتا با افزایش سن، رطوبت پوست را از دست می‌دهیم)
• ماندن برای مدت زمان زیاد در زیر نور آفتاب

چه دکتری برای پوست خشکم باید ببینم؟

ممکن است مثل بسیاری از افراد متخصص امراض پوست را برای درمان خشکی پا مناسب بدانید، ولی لازم است یادآوری کنیم که دکتر پا (Podiatrist) گزینه‌ی بهتری برای درمان بیماری‌های مرتبط با پا است.

دکتر پا در زمینه‌ی امراض پوست هم آموزش می‌بیند و می‌تواند در خصوص بیمارهای مرتبط به خوبی اظهار نظر کند.

چگونگی تشخیص خشکی پا

دکتر با استفاده از یک معاینه یا شنیدن نشانه‌های شما می‌تواند آن را تشخیص دهد. همچنین ممکن است آزمایشاتی برای بررسی شرایط پوست و اختلال‌های مرتبط ترتیب دهد.
آزمایش خون و پوست (بافت‌برداری) برای کشف وضعیت‌هایی مثل اگزما، التهاب پوست، سوریاس انجام می‌شود.

همچنین دکتر شما در خصوص ممکن است سوالاتی در خصوص پیشینه‌ی خانوادگی و پزشکی شما بپرسد. به عنوان مثال سوریاس در میان خانواده‌های با ریشه‌ی قفقازی شایع‌تر است.

چیزهایی که در خصوص خشکی پا باید بدانید

افرادی که از خشکی متوسط پا رنج می‌برد بایستی بدانند که اگر به وضعیت خود رسیدگی نکنند، ممکن است مشکلات بیشتری پدیدار خواهد گشت. نشانه‌ها در ابتدا خفیف بوده و سبب نگرانی نخواهد شد. با این حال رسیدگی به آن‌ها لازم است چرا که ممکن است به مشکلات شدیدی منجر شود و در نهایت درمان نشانه‌های بیماری سخت‌تر شود.

به عنوان مثال، پوست پاشه‌ی پا می‌تواند ترک‌های عمیقی بردارد. پاهای ترک خورده و خشک می‌توانند بسیار دردناک شوند. مشکلاتی که از پس آن می‌آید می‌تواند شامل موارد زیر شود:

• وضعیت‌های خاص پوستی مثل سوریاس و التهاب پوست
• مشکل در راه رفتن
• محدود شدن توان ایستادم
• خارش و سوزش روزانه
• درمان‌های گران‌قیمت

چطور پاهای خشک من درمان می‌شود؟

درمان پاهای خشک، با درمان عوامل اصلی و زیر پوستی این بیماری آغاز می‌شود. بعضی به صورت طبیعی پوست خشکی دارند و بایستی که زمانی را به صورت روزانه برای مرطوب کردن پوست خود کنار بگذارند. رایج‌ترین راه‌حل برای این افراد استفاده از روغن‌درمانی، پماد و یا کرم است.

اغلب لوسیون‌ها برای پای خشک مناسب نیست چرا که حاوی الکل می‌شوند و همین موضوع خشکی پوست را تشدید می‌کند. لوسیون‌های بچه با توجه به اینکه حاوی محتویات شیمایی نمی‌شوند قابل قبول‌تر هستند. کارهای دیگری که می‌توانید برای این مورد انجام دهید شامل:

• استفاده از کرم بعد از استحمام
• استفاده از صابون‌های مرطوب‌کننده
• نوشیدن آب به میزان کافی
• با دکتر خودتان در خصوص درمان‌های خانگی بیشتر صحبت کنید. نعنای تند، روغن اوکالیپتوس و استفاده از سنگ پا اگر با نظر مثبت پزشکتان همراه باشد گزینه‌های مناسبی هستند.
• گاهی درمان پاهای خشک شما می‌تواند به سادگی درمان بیماری‌های عامل آن نظیر تیروئید باشد.
• اگر شما از دیابت رنج می‌برید ممکن است که به بیماری‌های مرتبط با پا مبتلا شوید. کنترل دیابت به جلوگیری از خشک شدن پوست پا کمک می‌کند.

درمان‌های خانگی برای پای خشک

به قسمت اصلی این پست رسیدی. درمان‌های خانگی که می‌تواند به شما کمک کند شامل موارد زیر می‌شود. البته قبل از انجام آن‌ها با پزشک خود مشاوره کنید به این خاطر که تشخیص و درمان بیماری‌ها بهتر است که زیر نظر مستقیم پزشک باشد:

• پای خود را در آب لیمو برای ده دقیقه بخیسانید. آب لیمو یک اسید ملایم است که کمک می‌کند تا پوست مرده و خشک در آن حل شده و جدا شود. بعد از خیساندن پا، با استفاده از یک لیف پوست مرده را جدا کنید. البته اگر از زخم یا ترک عمیقی رنج می‌برید بهتر است که تا بهبود آن صبر کرده و سپس این راه‌حل را اعمال کنید.
• یک قاشق غذاخوری روغن زیتون و چند قطره آب لیمو یا روغن استوقدوس را برای ساختن یک کرم ترک پا خوب هم بزنید. بعد از تبدیل آن به یک ماده‌ی سفت و شیری آن را بر روی کف پای خود بمالید. قبل از هر استفاده آن را به خوبی تکان داده و مخلوط کنید.
• بعد از استحمام روغن نباتی بر روی پای خود – به خصوص نواحی ترک خورده – بگذارید. سپس جوراب کلفت بپوشید. سعی کنید این کار را قبل از رفتن به رختخواب انجام داده و جوراب را در نیاورید. بعد از چند روز بایستی پای شما بهبود پیدا کند.
• یک قاشق چایخوری وازلین و آب یک لیموی کامل را مخلوط کنید. پاهای خودتان را شسته و به آرامی خشک کنید. سپس کل ماده‌ی حاصل از وازلین و آب لیمو را بر روی کف پای خود بگذارید. قبل از خواب این کار را انجام داده و جوراب پشمی برای محبوس کردن رطوبت بپوشید. جوراب پشمی همچنین از لکه شدن ملافه‌های شما جلوگیری می‌کند. روغن موجود در این مخلوط پوست شما را نرم و مرطوب خواهد کرد.

چطور می‌توان از بیماری خشکی پوست پیشگیری کرد؟

بسیاری از روش‌هایی که ذکر آن‌ها رفت، برای پیشگیری از خشکی پوست نیز می‌تواند مورد استفاده قرار بگیرد. در اینجا چند نکته را برای شما خواهیم گفت:

• از دکتر خود در خصوص لوسیون‌های بدون نسخه، کرم‌ها و مرطوب‌کننده‌هایی که می‌تواند به شما کمک کند، سوال بپرسید.
• جاهای خشک پوست را کیسه نکشید یا نخارانید. در عوض کمپرس سرد بر روی آن قرار دهید تا تسکین پیدا کند. خاراندن کف پا با توجه به اینکه حس لذت در مغز را تحریک می‌کند، می‌تواند وسوسه‌انگیز بود و شما را دچار وسواسی شدن در این کار کند.
• پوست خشک خود را مدام نشورید. از صابون‌ها و شوینده‌های معطر استفاده نکنید. این محصولات می‌توانند پوست شما را خشک کنند. پوستتان را آرام خشک کنید و حوله را به بدن خود نکشید. از آب ولرم برای استحمام به جای آب داغ استفاده کنید. گرمای آب می‌تواند به خشک‌تر شدن پوست شما منجر شود.
• اگر امکانش هست از سنا و حمام بخار اجتناب کنید.
• بعد از دوش گرفتن یا بعد از تماس با آب پوست خود را مرطوب کنید.
• کفش‌هایی بپوشید که اجازه‌ی تنفس را به پاهای شما می‌دهد و از عرق کردن زیاد جلوگیری می‌کند.
• خانه را به جهنم تبدیل نکنید بلکه از یک مرطوب‌کننده هوای استفاده کنید. بخاری‌ها معمولا هوای خانه را خشک می‌کنند.
• از الکل و کافئین دوری کنید چرا که می‌تواند باعث احساس خارش و بدتر شدن شرایط شود.

با دکتر خود مشورت کنید

این سوالات را با خود تکرار کنید و در ملاقات با پزشک از او بپرسید:

• چه محصولات بدون نسخه‌ای برای من خوب است؟
• آیا درمان خانگی که موثر باشد برای من وجود دارد؟ کدامشان؟
• من از فلان شوینده استفاده می‌کنم. آیا استفاده از آن مشکلی ایجاد می‌کند؟
• دمای خانه‌ی من برای رطوبت مطلوب در هر فصل چقدر باشد؟