ده قدم تا تغییر مغز | بخش سوم

Brain

اشتراک وفاداری (ماهی یک چایی)

می‌توانید از محتویات این باکس بگذرید و یک‌راست به سراغ نوشته اصلی بروید. قبل از خرید اشتراک وفاداری، مزایای آن را از طریق این پیوند مشاهده کنید. لطفا تنها بعد از خواندن «مزایای خرید اشتراک» اقدام به خرید کنید.

در دو بخش پیشین در خصوص تعدادی از روش‌های تغییر مغز صحبت شد. در این قسمت که بخش آخر از این مجموعه است سه مورد از مواردی که می‌تواند تاثیرات دائمی بر روی مغز شما بگذارد را با هم بررسی می‌کنیم.

۸- چند وظیفه‌گی

چند وظیفه‌گی

نتایج تحقیقات اخیر نشان داده که مغز آدمیزاد برای چندوظیفه‌گی ساخته نشده و در اصل در حین انجام چند کار مختلف، دائم مغز شما بین وظیفه‌های گوناگون آمد و شد می‌کند. در اصل شما در لحظه به یک کار می‌رسید و این آمد و شدی که در چند وظیفه‌گی اجتناب‌ناپذیر است کار را دوچندان مشکل می‌کند. بگذارید برای‌تان مثالی بزنم. فرض کنید که شما در دو اتاق مجزا بایستی کارهایی را انجام دهید. اگر بخواهید در حین انجام کارها سریع بین اتاق‌ها بروید و بیایید این کار فقط زمان انجام کار را طولانی‌تر و احتمالاً کیفیت کار را پایین‌تر می‌آورد.
البته با انجام چندکار به صورت همزمان (آنگونه که شرح آن رفت) شما مغزتان را با روش جدیدی سیم‌کشی می‌کنید ولی این روش جدید اصلاً مناسب نیست.
کلیفرد نس پروفسور ارتباطات در استنفرد عنوان می‌کند که با چند وظیفه‌گی «مسیرهای مغزی تغییر می‌کنند». میزان توجه و تمرکز شما به مرور به صورت قابل ملاحظه‌ای کاهش می‌یابد و به مرور دسته‌بندی اطلاعات و انجام کارهای خلاقانه توسط مغز شما بدتر و بدتر می‌شود.
شاید بعد از این همه خبر بد، بد نباشد که بی‌خیال چند وظیفه‌گی شوید و به فکر تمرکز بر روی یک کار بیفتید.

۹- شکر خوردن

شکر و تاثیرات بد مصرف بیش از اندازه آن

شیرینی شکر چیزی‌ست که همه‌ی ما را اغوا می‌کند ولی متأسفانه سرانجام کار چندان شیرین نخواهد بود و بهتر است بدانید که شکر علاوه بر عوارضی مانند چاقی و خطر ابتلا به دیابت، تأثیرات بدی بر روی سلامت مغز شما نیز خواهد گذاشت. در مطالعه‌ای مشخص شد که سوءمصرف شکر به عمل‌کرد عصبی موش‌ها آسیب وارد می‌کند: +
مصرف بیش از اندازه‌ی شکر باعث شد تا موش‌ها مقاومتی در برابر انسولین – هورمونی که سطح قند خود را کنترل و همچنین عمل‌کرد سلول‌های مغزی را تنظیم می‌کند – از خود نشان دهند. انسولین اتصلالت سیناپسی بین سلول‌های مغزی را قوت می‌بخشد و به آن‌ها برای ارتباط بهتر یاری می‌رساند که موجب قوی‌تر شدن حافظه می‌شود. در نتیجه زمانی که به خاطر مصرف بیش از اندازه‌ی شکر سطح انسولین مغز کاهش پیدا می‌کند، عمل‌کرد ذهنی با مشکل مواجه می‌شود.
به این طریق خوردن مقدار زیادی از شکر می‌تواند باعث آسیب رسیدن به حافظه و مهارت‌های یادگیری شود. همچنین می‌تواند خطر ابتلا به آلزایمر را نیز افزایش دهد. +
ولی این همه‌ی ماجرا نبود. خوردن مقدار زیادی از تنقلات شیرین رابطه‌ی مستقیمی با افزایش خطر ابتلا به افسردگی را نیز در پی دارد. +
شکر انتقال‌دهنده‌‌های عصبی سروتونین را فعال می‌کند. این فرارسان‌های عصبی زمانی که بیش از اندازه تحریک شوند باعث تحلیل سطح سروتونین مغز شده و سرحال بودن را برایمان مشکل می‌کند.
البته همه‌ی این‌ها به این معنی نیست که از فردا شکر را از رژیم غذایی خود حذف کنید چرا که زندگی بدون شکر زندگی خیلی شیرینی هم نخواهد بود. شاید بهتر باشد که مصرف آن را کنترل کنید و از زیاده‌روی پرهیز کنید.

۱۰- باور به این که شما می‌توانید مغزتان را تغییر دهید.

باور به این موضوع که شما می‌توانید مغز خودتان را تغییر دهید می‌تواند در‌واقع به این مهم جامه‌ی عمل بپوشاند. کارل دوک در نطق معروف خود در تد به اسم «اهمیت باور به این که شما می‌توانید بهتر شوید» به این نکته اشاره می‌کند که بچه‌هایی که در خصوص راه حل مسأله‌هایی که به اشتباه حل کردند می‌آموزند برای آموزش و ارتقا سطح آن بسیار مشتاق‌تر از کسانی هستند که در سیستم نمره‌دهی قبول/مردود آموزش می‌بینند. دسته‌ی اول نمره‌ی «هنوز» و یا «هنوز نه» به جای کلمه‌ی «مردود» و یا «قبول» ــِـ دسته‌ی دوم دریافت می‌کنند.
«تنها کلمه‌ی «هنوز» یا «هنوز نه» به بچه‌ها اعتماد به نفس بیشتری می‌دهد و در اصل برای‌شان مسیری جهت پیمودن راه‌شان در آینده ترسیم می‌کند که آن‌ها در این مسیر بهتر ثابت‌قدم می‌مانند. ما در اصل توانایی ذهنی دانش‌آموزان را می‌توانیم تغییر دهیم. در یک مطالعه، ما به آن‌ها آموختیم که هر زمانی که آن‌ها از نقطه‌ی آسایس برای یادگیری چیزی جدید و چالش‌برانگیز به جلو هل داده می‌شوند، عصب‌های مغزی، اتصالات جدید و قوی‌تری را شکل می‌دهند که در طول زمان باعث می‌شود تا آن‌ها باهوش‌تر شوند.» +
مزیت‌های پروش ذهن فقط به بچه‌های مدرسه‌ی خلاصه نمی‌شود. حرکت به سمت چالش‌ها با ذهنی باز و باور به این که این کار باعث بهبود و پرورش قدرت ذهنی‌مان خواهد شد قدرت کافی برای به عقب راندن محدودیت‌هایمان و ساخت و قدرت بخشیدن به ارتباطات عصبی را فراهم می‌کند.

اولین نفری باشید که نظر می‌گذارد

پاسخ دهید

ایمیل شما نمایش داده نخواهد شد