منشا سرطان چیست؟

منشا سرطان چیست؟ آیا واقعا سبک زندگی و رژیم غذایی ما انسان‌ها باعث شده تا آمار ابتلا به سرطان با افزایش همراه باشد؟ بیایید دقیق‌تر بنگریم. در این پست از پاسخ یک کارشناس در کورا استفاده کردم.

منشاء اصلی سرطان در تک‌تک سلول‌های بدن شما قرار دارد. شاید ۳۷ تریلیون از آن‌ها در بدن شما وجود دارد که در هر کدام از آن‌ها یک کپی از ژنوم شما قرار گرفته است. یک کپی از ژنوم شما حدود ۳.۲۳۵.۰۰۰.۰۰۰ جفت نوکلئیک اسید در دو ردیف دارد. بیشتر آن‌ها خودشان را تقسیم می‌کنند تا کپی‌های جدیدی از خودشان را بسازند. در طول عمر هر کدام از ما، این تقسیم سلولی بی‌شمار بار تکرار می‌شود.

حالا آیا این پروسه کاملا و کاملا بی‌نقص است؟

متاسفانه گاهی پیش می‌آید که اوضاع خوب پیش نمی‌رود. ماشین تولید سلولی ما بعضی وقت‌ها اشتباهاتی را مرتکب می‌شود. برخی از این اشتباهات تحت تاثیر عوامل خطرآفرینی مانند تشعشعات رادیو اکتیو یا حتی نور خورشید، و دود سیگار و شاید هم رژیم غذایی تشدید می‌شود. ده‌ها و ده‌ها و شاید صدها نوع مختلف سرطان وجود دارد که با هم تفاوت‌های بنیادی دارند. ولی یک چیزی در آن‌ها مشترک است و آن تغییر و یا کپی اشتباه سلولی‌ست که منجر به تولید سلول مشکل‌دار یا سرطانی می‌شود. این سلول سرطانی یک کاری را بلد نیست و آن توقف تولید سلول‌های مشابه در وقتی که باید است. البته این سلولِ خودخواه وقتی سیگنال «خسته نباشی پهلوون، کارت تموم شده، حالا لطفا بمیر» را دریافت می‌کند یکی از انگشتانش را بسته به فرهنگ جاندار، به سیگنال نمایش می‌دهد و نمی‌میرد.

سرطان، بیماری انسان‌ها نیست، بلکه موش‌ها، سگ‌ها، کوسه‌ها و بسیاری دیگر از جانداران دیگر انواع مختلف و گاهی فاجعه‌وار سرطان را می‌گیرند.

صدها میلیون سال پیش دایناسورها هم سرطان می‌گرفتند. شواهد هم حاکی از آن است که دایناسورها میانه‌ی خوبی با دود سیگار، فست‌فودها، برنامه‌های مزخرف تلویزیون و این خزعبلات نداشته‌اند.

شاید زندگی مدرن با گرفتن سرطان رابطه‌ی مستقیمی داشته باشد، ولی این رابطه آن‌قدری که کمپانی‌های بزرگ، کانال‌های تبلیغاتی و غیره بزرگش می‌کنند نیست. آن‌ها بیش از سلامتی شما، به فکر جلب توجه شما و کاسبی از آن هستند. این توجه شما برای‌شان برکت به همراه دارد. تقریبا در هر ۱۰۰ سرطان، ۷۰ سرطان هیچ ارتباطی به سبک زندگی فرد ندارد. یعنی این فرد اگر در بین ۷۰ نفر باشد، چنانچه بهترین سبک زندگی متصور را داشته باشد نیز باز دچار سرطان می‌شود.

پس اگر سرطان آن‌قدر هم که می‌گویند تحت تاثیر زندگی مدرن نیست، دلیل افزایش آن چیست؟

متوسط عمر انسان‌ها نسبت به همین صد سال گذشته، تقریبا دو برابر شده است. سرطان هم خاصیت خاصی دارد و آن اینکه هرچقدر سن شما بیشتر شود، احتمال تقسیم اشتباه و باخطای سلولی بیشتر می‌شود. دکترها همانقدر که در درمان سرطان پیشرفت کرده‌اند، در درمان دیگر بیماری‌ها هم شکوفا شده‌اند. به عبارتی کسی که صد سال پیش به سبب بسیاری از بیماری‌ها می‌مرد، و به سنی نمی‌رسید که تقسیم اشتباه سلولی را تجربه کند، اکنون به لطف پزشکان زنده می‌ماند و چند ده سال بعدش سرطان می‌گیرد و بعد می‌میرد.

امید به زندگی در سال ۱۹۰۰ فقط ۴۷ سال بوده و اکنون به بیش از هشتاد سال رسیده. با چند جمع و تفریق و با استناد به تصویر بالا احتمال سرطان گرفتن هر شخص بعد از گذر از ۴۴ سالگی نسبت به قبل از آن بیشتر از ده به یک است.

بله، به عبارتی ساده، دکترها استاد زنده نگه‌داشتن انسان‌ها هستند. آن‌قدر این طول عمر انسان‌ها را اضافه می‌کنند تا بالاخره شخص سرطان بگیرد. البته امروزه کسی که سرطان می‌گیرد نسبت به کسی که سی سال پیش سرطان می‌گرفته نیز بیشتر عمر می‌کند. این عمر اضافی چه ارمغانی برای ما داشته باشد را نمی‌دانم.

منابع برای مطالعه‌ی بیشتر:

Sharks Do Get Cancer: Tumor Found in Great White

Dinosaurs Suffered from Cancer too

Dinosaurs Got Cancer

Age and Cancer Risk