میتوانید از محتویات این باکس بگذرید و یکراست به سراغ نوشته اصلی بروید. قبل از خرید اشتراک وفاداری، مزایای آن را از طریق این پیوند مشاهده کنید. لطفا تنها بعد از خواندن «مزایای خرید اشتراک» اقدام به خرید کنید.
یکی از برجستهترین ویژگیهای یک زبان برنامهنویسی، قابلیت کار با متغیرها میباشد. یک متغیر، نامی است که به یک مقدار اشاره میکند.
یک Assignment Statement یا گزارهی گمارشی، یک متغیر را میسازد (اگر پیشتر موجود نباشد) و سپس مقداری را به آن نسبت یا اختصاص میدهد.
>>> message = 'And now for something completely different' >>> n = 17 >>> pi = 3.1415926535897931
در مثال بالا ما سه مقدار را به سه متغیر اختصاص دادهایم. اولین خط، یک پیغام را به متغیر message، دومی عدد 17 را به n و سومی مقدار تقریبی عدد پی را به متغیر pi اختصاص داده است.
برای نمایش مقدارِ یک متغیر میتوانید از دستور print استفاده کنید:
>>> print(n) 17 >>> print(pi) 3.141592653589793
نوع یک متغیر برابر با نوع مقداریست که به آن متغیر نسبت داده شده است. مثلا در مثال فوق 17 یک عدد صحیح یا int است. نوع n نیز بر اساس این مقدار int یا عدد صحیح خواهد بود:
>>> type(message) <class 'str'> >>> type(n) <class 'int'> >>> type(pi) <class 'float'>
انتخاب نام برای متغیرها و کلمات کلیدی
معمولاً برنامهنویسها اسامی معنادار برای متغیر خود انتخاب میکنند و سپس اطلاعات مربوط به آن متغیر را داخل سند مکتوب مینمایند. چرا اسامی معنادار؟ به این خاطر که بهتر است هر متغیر نشانی از مقداری که در خود دارد را داشته باشد. مثلا شما برای ذخیرهی دمای اتاق که از طریق سنسور دریافت کردهاید، بهتر است نامی مرتبط، و با معنی را – مثل temp – انتخاب کنید تا هر جای دیگری از برنامه که خواستید از مقدار دما استفاده کنید، بین اسامی بیمعنیِ متغیرها گیج و سر در گم نشوید.
طول نام یک متغیر میتواند خیلی بلند، و شامل اعداد و حروف باشد ولی نمیتواند که با یک عدد شروع شود. به عنوان مثال 6temp یک نام غیرمجاز برای متغیر است. نام یک متغیر میتواند با حرف بزرگ شروع شود، ولی بهتر است که از حرف کوچک به عنوان اولین حرف در نام یک متغیر استفاده شود (دلیلش را در آینده برایتان خواهیم گفت).
استفاده از کاراکتر آندراِسکور یا آندرلاین (_) نیز مجاز است و در اسامی با ترکیب چند کلمه مثل my_name یا airspeed_of_unladen_swallow استفاده میشود. اسامی متغیرها میتواند با کاراکتر آندراِسکور شروع شود، ولی بهتر است که از این کار – به غیر از موارد خاص نوشتن کد کتابخانه – اجتناب شود.
اگر شما برای یک متغیر، نام غیرمجازی استفاده کنید، یک خطای متن یا syntax error دریافت خواهید کرد:
>>> 76trombones = 'big parade' File "<stdin>", line 1 76trombones = 'big parade' ^ SyntaxError: invalid syntax >>> more@ = 1000000 File "<stdin>", line 1 more@ = 1000000 ^ SyntaxError: invalid syntax >>> class = 'Advanced Theoretical Zymurgy' File "<stdin>", line 1 class = 'Advanced Theoretical Zymurgy' ^ SyntaxError: invalid syntax >>>
نام 76trombones غیرمجاز است چرا که با عدد شروع شده؛ more@ غیرمجاز است چون شامل کاراکتر غیرمجاز @ میشود. ولی مشکل class چیست؟
نام class به این دلیل که یکی از کلمات کلیدی و رزرو شدهی پایتون است، نمیتواند به عنوان نام متغیر انتخاب شود. مفسر از این کلمات کلیدی (Keyword) برای شناسایی ساختار یک برنامه استفاده میکند و زمانی که میخواهید از آنها به عنوان نام متغیر استفاده کنید، برنامه برای جلوگیری از گیج شدن، آن را غیرمجاز اعلام میکند. پایتون ۳۳ کلمهی رزرو شده دارد:
and del from None True as elif global nonlocal try assert else if not while break except import or with class False in pass yield continue finally is raise def for lambda return
شاید بد نباشد که این لیست را کنار دست خود داشته باشید و اگر دیدید که مفسر در خصوص نام متغیر ایراد میگیرد، نگاهی به لیست بیندازید و مطمئن شوید که آن اسم در بین کلمات رزرو شده نیست.
این نوشته تحت مجوز کرییتیو کامنز BY – NC و حمایت موسسه تحقیقاتی رامونا ارائه میشود. شما میتوانید با توجه به مفاد این گواهی از آن استفاده کنید.
پاسخ دهید