می‌توانید از محتویات این باکس بگذرید و یک‌راست به سراغ نوشته اصلی بروید. قبل از خرید اشتراک وفاداری، مزایای آن را از طریق این پیوند مشاهده کنید. لطفا تنها بعد از خواندن «مزایای خرید اشتراک» اقدام به خرید کنید.
در ادامه پست قبلی در خصوص تغییر مغز به تاثیر یادگیری بر روی مغز رسیدیم. برای مدت زمان مدیدی تصور می‌شد زمانی که سنی از ما گذشت، اتصالات مغز ثابت و غیرقابل تغییر می‌شود؛ ولی تحقیقات نشان داده که از طریق یادگیری، تغییرات در مغز هیچگاه متوقف نمی‌شود. تغییراتی که به واسطه‌ی یادگیری صورت می‌پذیرد، اغلب در سطح اتصالات سلول‌های عصبی‌ست. اتصالات جدید می‌تواند تشکیل شود و ساختار داخلی سیناپس‌های موجود نیز تغییر یابد.
وقتی در زمینه‌ی خاصی، مهارت پیدا می‌کنید و به اصطلاح استادکار می‌شوید، نواحی مغز که مرتبط با آن مهارت است، تحریک شده و رشد پیدا می‌کنند.
به عنوان مثال، رانندگان تاکسی‌های لندن هیپوکمپس‌های بزرگتری از رانندگان اتوبوس‌های لندن دارند. چرا؟! به این خاطر که این ناحیه از مغز متخصص دریافت و استفاده از اطلاعات پیچیده‌ی مکان/فضا (مربوط به محیط اطراف) می‌باشد تا راننده بتواند با استفاده از آن‌ها به خوبی در مسیر رانندگی کند. رانندگان تاکسی بایستی دور تا دور شهر بچرخند، در جایی که رانندگان اتوبوس تنها به مسیرهای خاصی محدود شده‌اند.
انعطاف‌پذیری [بیشتر] در مغز افراد دو زبانه هم مشاهده می‌شود. به نظر می‌رسد که آموختن زبان دوم به تغییر در عملکردهای مغز دامن می‌زند. به عبارتی یادگیری زبان دوم خود از طریق تغییرات پایه‌ای در مغز نشات می‌گیرد. بخش تحتانی لوب آهیانه‌ای سمت چپ در کورتکس در مغز افراد دو زبانه بزرگتر از افراد تک‌زبانه است.
تفاوت انعطاف‌پذیری در مغز افراد موسیقی‌دان نیز با افراد دیگر مشاهده می‌شود. یک تحقیق در سال ۲۰۰۳ توسط Gaser و Schlaug بر روی موزیسین‌های حرفه‌ای که حداقل یک ساعت در روز تمرین می‌کنند، موزیسین‌های آماتور و افرادی که موزیسین نیستند، انجام شد. نتیجه آن بود که حجم ماده‌ی خاکستری (کورتکس) مرتبط با اجرای موسیقی در افراد حرفه‌ای: بالا، در آماتورهای: متوسط و در افراد دیگر پایین بود.
در نهایت تحقیقی در سال ۲۰۰۶ مشخص کرد که یادگیری مفاهیم انتزاعی می‌توانید تغییرات وابسته به تغییر و انعطاف‌پذیری را در مغز منجر شود. در این تحقیق تصویر مغز دانش‌آموزان پزشکی را سه ماه قبل از آزمون پزشکی و درست بعد از آزمون با دانش‌آموزانی که آزمونی نداشتند، مقایسه کردند. تغییراتی در قسمت‌های پسین هیپوکمپس و کورتکس آهیانه‌ای در تصاویر مغز دانش‌آموزان، به واسطه‌ی «یادگیری» و آماده شدن برای آزمون مشاهده شد. این قسمت‌های مغز مسئول یادگیری و بازخوانی حافظه و اطلاعات از مغزند.
اکنون که به اهمیت یادگیری در شکل‌گیری و تغییر مغز پی بردید، شاید قانع شده باشید که حتی اگر سن درس و مدرسه‌تان هم گذشته باشد، بد نباشد که شروع به یادگیری یک حرفه یا مهارت جدید کنید.
با این مقدمه، شروع به خلاصه‌نویسی یک دوره‌ی بسیار محبوب از دانشگاه کالیفرنیا، سن دیگو می‌کنم. با خواندن اطلاعات این دوره یاد می‌گیرید که چگونه به بهینه‌ترین شکل ممکن یاد بگیرید و وقت و انرژی خود را در جایی که نباید، بی‌جهت هدر ندهید. به کمپ دانش‌آموزان همیشگی خوش آمدید. یاد ابوریحان بیرونی هم گرامی باد!
منبع تصویر: http://neuron2mind.persianblog.ir
|
|
||
|
|
|
|
پاسخ دهید